Magdalena Jankowska

CORAZ WIĘCEJ

rodziny w rojących się
sukcesjach

z nim bo może znowu
w nocy

ale to już poza mną

odebrałam
zaskoczona jak teraz
że kogoś chcę

w razie czego

wezwać że już myślę
o swojej

epoka niedoborów drugi świadek
zarazem fotograf

szara sukienka szary kwiat witka
płaczącej wierzby w szarościach

jak nie wierzyć znakom chryzantema
wtedy była ruda rzucili rude buty

co mówi kolor? co inni powiedzą?
mąż teraz cudzy żona w czerni błękit

hortensji łączy się z błękitem nieba
dziwnie tak

patrzeć ponad urną
naraz w dwie przeciwne strony

i kreska za kreską wzwyż
po kolei z naszej krwi
wszystko było czerwone

zakład trochę ułatwiał
przyjąć że warto nawet jeżeli
nie ma a przecież może być

dzieci wyszły z domu została
futryna gęsto poznaczona biorą
Pascala za gościa z ubezpieczeń

starym ktoś wciska ulotki z ofertą
teraz państwo zapłacą potem mogą
domagać się zwrotu

jeżeli koncept miał ojca
ten zginął jeżeli matkę
zwyczajowo się ją przemilcza

pamięć zajęta drżeniem
w ciele zaczepia o rdzeń
oschła sucha

dom stał na skale
z toksycznych odpadów
dwie krople ją drążyły